Yazıları
Yazıları
Bu kadar emek harcanarak tasarlanan “altın terazisi” ayarındaki performans değerlendirme sonuçları ardından çalışanlara dağıtılacak prim bütçesi geçmişle mukayese edildiğinde çalışanları motive edecek düzeyin çok gerisindeydi.
İnsan, iş yaşamında yıllarını tüketse de bazı şeyleri anlamakta güçlük çekiyor. Belki de anlamlandıramıyor demek daha doğru olacak. Anlamlandıramadıklarımın içinde böyle bir tanesi var ki, ne zaman onunla karşılaşsam bütün dengem bozuluyor: işbirliği ve yardımlaşma duygusundan yoksunluk.
Genelde şirketler yönetici ataması yaparken öncelikle o konuda teknik açıdan en uzman kişilerini öncelikli aday olarak görüyorlar.
Nasıl bir insan her yaş döneminde kendini dinç hissettiği ideal kilosunu belirleyip bunu koruması gerekiyorsa, şirketler de aynı bilinçle işlerinin büyüklüğünün gerektirdiği norm kadroyu tanımlayıp bununla çalışmayı başarabilmelidirler.
Her şirketin farklı bir derdi ve iddiası vardır. Bazı şirketler büyüme hedefiyle hareket ederken, bazıları mevcut konumlarını korumak için çalışırlar. Bazıları küresel ölçekte çalışmayı hedeflerken, diğerleri ise mevcut pazarlarında paylarını artırmak için çabalarlar.
İster turizm sektöründe olsun, ister bankacılık, isterse de otomotiv; firmalar yeni müşteriler kazanmak, mevcut müşterilerini elde tutmak için akla gelmedik yenilikçi çözüm ve yaklaşımlar üreterek bu sloganın gereğini yerine getirmeye çalışıyorlar.
Yazılarımı sürekli takip eden bir arkadaşım geçenlerde beni aradı. “Bunu da yaz. Umarım birçok kişi bu yazıyı okur da bir şeyler değişir. İnsan başına gelince daha iyi anlıyor.” diye söze girdi.
Çok çalışmak zaman zaman kaçınılmaz olabilir. Proje çalışmalarında, yıl sonu gibi özel dönemlerde tempo artabilir, çalışma süreleri uzayabilir. Ancak bu, normal akışın temposu olamaz, yıllarca süremez.
Yalnızlığın olduğu yerde başka hiçbir şeyden bahsetmek güç. Yalnızlık ise güvensizlik, verimsizlik, konsantrasyonsuzluk demek. Bu konulardan müzdarip olanlar ve kafa yoranlar önce yalnızlığı gidermekten başlamalı işe diye düşünüyorum.
Bir varmış, bir yokmuş... Bir ülkede eski mi eski bir şirket varmış. Bu şirketin eskiliği yalnızca yaşında değil, sürdüregeldiği bir türlü değiştiremediği alışkanlıklarındaymış. Bu şirket değişen rekabet koşullarında ayakta kalabilmek için şirket dışından mahir bir yönetici transfer etmiş.
